W rocznicę 100. urodzin Papieża Polaka diecezjalna rodzina szkół jego imienia zorganizowała e-konferencję o jego roli w kształtowaniu i wychowaniu młodego pokolenia.
Szkoły zrzeszone w rodzinie szkół noszących imię św. Jana Pawła II w swoich programach wychowawczych i wydarzeniach szkolnych miały zaplanowany szereg wydarzeń, w których chciano uczcić Papieża Polaka oraz przypomnieć jego nauczanie. Ze względu na obostrzenia i zawieszenie zajęć dydaktycznych musiały one zostać odwołane lub przeniesione na późniejszy czas.
W dniu 100. rocznicy urodzin św. Jana Pawła II placówki szkolne na terenie diecezji sandomierskiej połączyły się za pomocą sieci internetowej w e-konferencji, na której podjęto temat autorytetu osoby św. Jana Pawła II w wychowaniu dzieci i młodzieży.
Spotkanie online prowadził Jan Brzozowski, dyrektor Publicznej Szkoły Podstawowej im. św. Jana Pawła II w Potoczku.
Reklama
Wyrażając wdzięczność organizatorom i uczestnikom, bp Krzysztof Nitkiewicz mówił o aktualności świadectwa i nauczania św. Jana Pawła II. Przypomniał sytuację z okresu swojej pracy w Rzymie, gdy po wyborze Benedykta XVI trzeba było powiesić w biurach portret nowego papieża. – Nikomu nie przyszło nawet przez myśl, aby zdejmować w związku z tym portrety Jana Pawła II. Zdecydowaliśmy, że pozostaną one na swoich miejscach, natomiast wizerunek Benedykta XVI umieścimy obok. Dzisiaj wydaje mi się to bardzo symboliczne i prorocze – powiedział bp Nitkiewicz. Biskup zachęcił społeczność szkół noszących imię św. Jana Pawła II do podążania drogą wartości, jakimi żył ich patron.
Wśród zaproszonych gości do udziału w konferencji była lubelska kurator oświaty Teresa Misiuk, która mówiła o autorytecie św. Jana Pawła II w wychowaniu dzieci i młodzieży. Następnie referat wygłosiła Joanna Szmuc, dyrektor Katolickiej Szkoły Podstawowej im. św. Jana Pawła II w Tarnobrzegu pt. „Był On i jest dla nas drogowskazem, zgodnie z którym możemy pewnie kroczyć”.
Osobistym świadectwem o wartości św. Jana Pawła II w kształtowaniu osobowości młodego człowieka podzielił się Przemysław Nosal, członek zarządu Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Diecezji Sandomierskiej. Konferencję zakończył swoim wystąpieniem ks. Robert Utnik, diecezjalny asystent Rodziny Szkół św. Jana Pawła II.
W drugiej części obchodów online 100. rocznicy urodzin Jana Pawła II odbyła się transmisja nabożeństwa majowego oraz Mszy św. dziękczynnej z parafii pw. św. Jana Pawła II w Stalowej Woli, a bp pomocniczy senior Edward Frankowski otworzył wystawę pt. „Moje spotkania z Janem Pawłem II” w bazylice konkatedralnej.
Bp Krzysztof Nitkiewicz w Zawichoście modlił się z młodymi Koronką do Miłosierdzia Bożego i udzielił zebranym pasterskiego błogosławieństwa
Biskup Krzysztof Nitkiewicz w ogrodach seminaryjnych podczas Mszy św. w ostatnim dniu spotkania mówił w kazaniu o życiowych planach św. Józefa oraz o poleceniach, jakie otrzymał on we śnie od Boga. Zauważył, że chociaż pomiędzy jednym i drugim nie zawsze była zgodność, Józef okazywał posłuszeństwo Bogu. Akceptował wskazaną przez Niego drogę nawet wtedy, gdy obowiązujące przepisy uprawniały go do podjęcia znacznie wygodniejszych decyzji.
Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout.
Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout. W czasach napiętych terminarzy czy nadużywania social mediów, które trzymają nas w napięciu, a potem pozostawiają w stanie zbliżonym do stuporu lub depresji, to normalne. Bardzo potrzebujemy „świętego spokoju”. Nie zawsze jednak jest on ideałem ewangelicznym. Jeśli chcę zachować dobrostan, nie mogę odwracać głowy od ludzkiej krzywdy, która dzieje się na moich oczach. Nie wolno mi nie reagować, nawet wzburzeniem, gdy trzeba kogoś ostrzec przed niebezpieczeństwem, obronić przed agresorem czy zaangażować się w schwytanie złoczyńcy. Nie mogę wtedy powiedzieć: „to nie moja sprawa”, „od tego są inni”albo „co mnie to obchodzi”. To tchórzostwo. Tak rozumiany „święty spokój” jest nieprawością albo tolerancją zła. Jak mógłbym przymykać oko, gdyby ktoś popychał bliźniego na drogę upadku. Czy jest godziwe nieodezwanie się przy stole – dla zachowania pozytywnych wibracji – kiedy trzeba bronić ludzkiej i Bożej prawdy? Czy milczenie w sytuacji kpiny z dobra, altruizmu czy świętości jest godne chrześcijanina? Czy kumplowskie poklepywanie po ramieniu w imię „przyjaźni”, kiedy trzeba koledze zwrócić uwagę, upomnieć go lub nawet nim wstrząsnąć, uznamy za cnotę? Nawet kłótnia może być święta! Wszak istnieje święte wzburzenie. Jan Paweł II krzyczał do nas wniebogłosy, upominając się o świętość małżeństwa i rodziny oraz o ewangeliczne wychowanie potomstwa. Współczesna tresura, nakazująca tolerancję wszystkiego, wymaga sprzeciwu, czasem nawet konieczności narażenia się grupom uważającym się za wyrocznię. Jezus powiedział: „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię (Łk 12, 49). To też Ewangelia. Myślę, że zdrowej niezgody na niecne postępki, zwłaszcza te wykonywane pod płaszczykiem „zbożnych” czynności czy „szczytnych celów”, uczy nas dzisiaj Mistrz z Nazaretu. Primum: zauważyć ten proces czający się we mnie. Secundum: być krytycznym wobec świata. W dzisiejszej Ewangelii Zbawiciel jest naprawdę zdenerwowany, widząc, co zrobiono z domem Jego Ojca. Nie używa gładkich słów i dyplomatycznych gestów. Zagrożona jest bowiem wielka wartość. Najważniejsza świątynia świata miała za cel ukazanie Oblicza Boga prawdziwego i przygotowanie do objawiania jeszcze wspanialszej świątyni, dosłownej obecności Boga wśród ludzi – Syna Bożego. Na skutek ludzkich kalkulacji stała się ona niemal jaskinią zbójców, po łacinie: spelunca latronum. Dlatego reakcja Syna Bożego musiała być aż tak radykalna. Jezusowy gest mówi: w tym miejscu absolutnie nie o to chodzi! „Świątynia to miejsce składania ofiar miłych Bogu. Pan Jezus złożył swojemu Przedwiecznemu Ojcu ofiarę miłości z samego siebie. Ta Jego miłość, w której wytrwał nawet w godzinie największej udręki, ogarnia nas wszystkich, poprzez kolejne pokolenia i każdego poszczególnie, kto się do Niego przybliża” (o. Jacek Salij). O to chodzi w autentycznym kulcie świątynnym.
Autor rozważań ks. Maciej Jaszczołt to kapłan archidiecezji warszawskiej, biblista, wikariusz archikatedry św Jana Chrzciciela w Warszawie, doświadczony przewodnik po Ziemi Świętej. Prowadzi spotkania biblijne, rekolekcje, wykłady.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
