Przed swoim odejściem Jezus wiedząc, że wydarzenia Jego śmierci i zmartwychwstania mogą wywołać u uczniach lęk i zagubienie zostawia im wskazówki, jak mają przeżyć ten czas. Nie wskazuje jednak jakiejś drogi, nie uczy ich jakiejś prawdy, ani że wyjawi im tajemnicę życia, ale stwierdza, że to On jest drogą, prawdą i życiem. O tym, co dokładnie znaczą te wskazówki i jak je wcielić w życie, pisze biblista ks. dr Paweł Rytel-Andrianik w komentarzu na V Niedzielę Wielkanocną.

1. Słowo wstępu

Przed odejściem do domu Ojca, Jezus daje swoim uczniom bardzo ważne wskazówki. Wypowiada je w Wieczerniku, a więc przed swoją męką i śmiercią. Pragnie on umocnić uczniów przed tym trudnym doświadczeniem. Słowa Jezusa są aktualne także dla nas dzisiaj.

2. Słowa klucze

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie!”

Dosłownie tłumacząc z oryginału greckiego, Jezus mówi: „niech nie wpada w zamęt wasze serce”. Greckie słowo „tarasso” oznacza wstrząsać, poruszać, burzyć się jak woda. Wydawać się może, że odejście Jezusa zburzy dotychczasowe życie uczniów, którzy za Nim idą. Naturalne w takich sytuacjach są obawy i zagubienie. Jezus wskazuje na możliwość pokonania lęku i obaw, przez trwanie w wierze w Boga oraz w Niego, choć odchodzi do Ojca.

„W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem.”

Celem drogi Chrystusa jest dom Ojca. To jest także cel drogi życiowej uczniów. Jest on możliwy do osiągnięcia dzięki Jezusowi. Słowo „dom” (greckie „oikia”) jest czymś bardzo bliskim dla każdej osoby. W środowisku żydowskim tęsknota za domem jest jeszcze bardziej odczuwalna, gdyż Izraelici przez wiele lat żyli w drodze do Ziemi Obiecanej i mieszkali w namiotach, nie w domu. Jezus zapewnia uczniów, że Bóg przygotował dla nich dom, który jest także jego domem. Doświadczenie domu we wspólnocie z Bogiem jest możliwe dla wierzących już teraz. Ma to miejsce we wspólnocie Kościoła. Osiągnie jednak swoją pełnię w domu Ojca.

Odezwał się do Niego Tomasz: „Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?” Odpowiedział mu Jezus: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem”.

Jezus nie powiedział Tomaszowi, że wskaże uczniom drogę. Powiedział natomiast, że On jest drogą. Nie obiecał im, że nauczy ich jakiejś prawdy. Powiedział, że On sam jest prawdą. Jezus nie wyjawiał uczniom tajemnic życia. Powiedział, że On jest życiem. Tomasz á Kempis słowami Jezusa tak to wyjaśniał: „Bez drogi nie ma poruszania się naprzód, bez prawdy nie ma rozeznania, bez życia nie ma życia. Jam jest droga, którą iść powinieneś, prawda, której masz zawierzyć, życie, któremu masz zaufać.”

3. Dziś

Jak reaguję, gdy odczuwam lęk? Na ile moja wiara w Boga jest mi pomocą w przeżywaniu trudności i problemów? Czy zwracam się do Jezusa – Drogi, Prawdy i Życia, gdy błądzę, jestem zagubiony, zdezorientowany, i nie wiem, co myśleć, lub gdy brak mi sił?

ks. Paweł Rytel-Andrianik